Arbeidsrechtbanken en advocaten in België, Belgisch recht,
Arbeidshoven en advocatenkantoren

Het chronische vermoeidheidssyndroom (CVS) is een syndroom diagnose die eind jaren 1980 werd geïntroduceerd door de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) naar aanleiding van twee ziekte-uitbraken in Amerika. Men vermoed dat het hier om twee uitbraken van de ziekte myalgische encefalomyelitis ging.

In een deel van de medische geschriften werden de diagnoses CVS en ME vervolgens door elkaar gebruikt. Een tijd later verschenen er nieuwe definities van CVS en de betekenis verschoof geleidelijk. In de ICD-10-CM valt CVS nu onder; 'onverklaarde vermoeidheid en malaise', waarbij (onder meer) ME uitgesloten is.

Volgens de Centers for Disease Control and Prevention is het hoofdkenmerk van het chronisch vermoeidheids syndroom inspanningsintolerantie: m.a.w. een relatief geringe inspanning leidt al tot uitputting, waarbij bovendien het herstel langer dan vierentwintig uur duurt.

Hoewel CVS oorspronkelijk alleen bedoeld was voor het wetenschappelijk onderzoek, wordt de diagnose hedentendage ook gebruikt in de klinische praktijk. Omdat CVS slechts een beschrijving van klachten is, is verder medisch onderzoek altijd gewenst.